Tajemnicze piękno Machu Picchu

Rok 1911. Ekspedycja Hirama Binghama, słaniając się z nóg po długim górskim marszu, przysiada na poboczu starego szlaku. Członkowie wyprawy, z trudem łapiący rozrzedzone powietrze, nie są pewni czy nie doświadczają halucynacji. Z mgły wyłaniają się bowiem imponujące ruiny miasta, wyglądające jak wyrwane wprost z fantastycznego, baśniowego świata.

Te ruiny to Machu Picchu - miasto Inków położone w peruwiańskiej części Andów. Świetnie zachowana metropolia, dziś będąca obowiązkowym punktem wycieczek do Peru, leży na wysokości ponad dwóch kilometrów nad poziomem morza. Wiek ruin szacuje się na 560 lat; co ciekawe, podobno piękne budowle zostały opuszczone w zaledwie sto lat po ich wzniesieniu. Jedna z teorii mówi, że przyczyniła się do tego epidemia ospy, przyniesionej ze Starego Kontynentu przez konkwistadorów. Do dziś nie jest to jednak pewne.

Sieć irygacyjna, miejsca wyznaczone pod pola uprawne, liczne domy mieszkalne, świątynie, pałace, a nawet obserwatorium astronomiczne - wszystkie te ruiny zachowały się w bardzo dobrym stanie, stanowiąc świadectwo wielkości rzekomo prymitywnej cywilizacji. Miasto jest skomplikowaną, wielopoziomową, dobrze przemyślaną konstrukcją; archeolodzy nie są pewni, czy nie było ono traktowane przez mieszkańców jak miejsce święte. Teorię tę zdają się potwierdzać odnalezione szczątki mieszkańców: większość należy do kobiet, co świadczyłoby, że Machu Picchu było samowystarczalnym kompleksem świątynnym.

Do Peru warto wybrać się dla tej jednej atrakcji turystycznej - choć nazywanie Machu Picchu po prostu "atrakcją" wydaje się zniewagą dla dziedzictwa najbardziej intrygującej cywilizacji w historii świata. Choć możemy nigdy nie poznać prawdziwej historii wspaniałego miasta, możliwość zobaczenia na własne oczy pozostałości po kulturze wojowników i astronomów jest niezapomnianym przeżyciem. To jedno z miejsc, które trzeba odwiedzić przed śmiercią - podobnie jak Tadż Mahal czy Uluru.

foto: Audrey Sel